आपली आवड

:) या ब्लॉग विषयीची संकल्पना आधी. गेला एक महिना मी पुण्यात आहे आणि आयुष्य बंगलोर पेक्षा नक्कीच सैलावलेलं, थोडं संथ. हातात थोडा वेळ आहे म्हणून बंगलोरहून निघताना हेss सगळं प्लान केला होतं. लोकांना भेटणे, आईशी गप्पा मारणे, वाचन, चित्र काढणे, पेटी वाजवणे, उत्तम संगीत ऐकणे आणि बंगलोरहून आणलेलं काम संपवणे.. यादी तर बरीच मोठी. यातल्या बऱ्याचश्या गोष्टी चालूही अहेत. या यादीत एक गोष्ट मात्र नक्की नव्हती. ती म्हणजे ब्लॉग लिहिणे !

काल काम करत असताना अचानक मला काही महिन्यापूर्वी झालेली एक गोष्ट आठवली. माझी सहकारी आणि मी PGI, चंडीगढ ला कामानिम्मित्त गेलो होतो. आमचे PGI मधले यजमान एक प्रसिद्ध neurosurgeon होते. आमचं काम आटोपल्यावर ते त्यांच्या कुटुंबासमवेत आम्हाला रात्री जेवायला घेऊन गेले. यथासांग सगळं चालू होतं आणि साहेब हळू हळू तर्र व्हायला लागले. गाडी मी थोडीफार पेटी वाजवते यावर आली. कुठली पेटी वगैरे प्रश्न झाले. आमच्या घरची पेटी जवळ जवळ ९० - १०० वर्षे जुनी असेल. आमच्या पणजीची. फार गोड आवाज. साहेब म्हणाले, 'कुठे बनवली ?' मी म्हणाले, 'मुंबई'. ते म्हणाले, 'म्हणजे कोणी?' प्रश्न मला अनपेक्षित होता. मी म्हणाले 'माहिती नाही'. त्यांचा चेहरा बदलला. . जणू काही माझ्या गेल्या काही दिवसांच्या कामामुळे माझ्याबद्दल जो काही थोडा आदर त्यांच्या मनात साठला होता तो झर्रकन उतरत होता. ते म्हणाले, 'अर्देशीर आणि कं. असेल. जाऊन बघ. It will remain your hobby. You will not master it.' मी थोडी चपापले. मला त्यावेळी थोडा रागही आला. मी  म्हणाले, ' हो. ती माझी hobby च आहे.' आम्ही परतीच्या वाटेवर निघालो पण हा विषय डोक्यात रेंगाळला. त्यांचा आत्मप्रौढीचा स्वभाव इत्यादी गोष्टी बाजूला सारून विचार केला तर एक जाणवलं. बहुदा लोकं किमान दोन प्रकारची असणार. १. छंद जोपासणारे २. आवड असणारे. मी बहुतांशी प्रकार २ असणार.

म्हणजे एखाद्या दीड वर्ष्याच्या मुलासमोर ढीगभर खेळणी ओतली तर त्याचं कस होईल? तो आधी थोडासा बावचळून जाईल मग ती खेळणी नीट बघून दृष्टीने काही त्यातली आवडणारी ठरवेल आणि एकानंतर एक खेळणं हातात घेईल. माझंही थोडं तसंच आहे. . म्हणजे मला बऱ्याच गोष्टी 'आवडतात' आणि मला जसा वेळ असेल आणि मूड असेल तश्या गोष्टी मी करते. ह्या प्रक्रियेला वरकरणी तसा काही साचा किंवा दिशा नाही. एक मात्र आहे, तो एक तरल आणि सुखद अनुभव असतो. ही  ब्लॉग series लिहायचं कारण एवढंच, या मार्फत ज्या गोष्टी मला आनंददायी वाटतात, त्या मी सर्वांबरोबर वाटाव्यात. इथे लिहिलेल्या गोष्टी फार अभ्यासपूर्ण नसतील कदाचित पण माझ्या मनाला काही कारणांनी रुचलेल्या, भावलेल्या असतील. म्हणलं, हे अभ्यासाचं बंधन न ठेवता, स्वतःच्या (अ)शुद्धलेखनाची भीती न बाळगता लिहून बघू एकदा.. हा माझ्यासाठी नक्कीच एक नवीन प्रयोग असेल :) फार मोठ्ठी प्रस्तावना झाली नाही? :p

image source - http://karenmaezenmiller.com/